تاریخچه تبرید

در سالهای بسیار دور حتی ٢٥٠٠ سال قبل از میلاد مـسیح در ایـران ، هنـد و مـصر از طریق نگهداری آب در ظروف در هوای سرد در طول شب یخ تولید مـیکردنـد. تبخیـر آب در هوای سرد وخشک همراه با انتقال حرارت از طریق تشعشع در شبهای بدون ابر باعـث ایجـاد یخ میشود.

 

این عمل حتی زمانی که دمای محیط بالاتر از دمای یـخ زدن آب باشـد نیـز انجـام می شود. در بعضی کتب مرجع اشاراتی به استفاده از یخ در ١٠٠٠سـال قبـل از مـیلاد مـسیح وجود دارد.

 

در هند شرقی در سده چهارم بعد از میلاد مسیح دریافتند که از طریق حمل نمـک در آب میتوان مقدار کمی یخ به دست آورد. خنک کردن آب در کوزههای سـفالی بـه منظـور نوشیدن، معمولی ترین نمونه استفاده از تبرید تبخیری میباشد. روشهای ذکر شده برای ایجاد یخ در ابعاد صنعتی مناسب نبودند. یخ طبیعی هم در بعضی مکانهای خاص در دسترس بود و عدم استفاده از مواد عایق کننده خوب استفاده از یخ را محدود به همان مناطق میکرد.

 

برای اولین بار توماس هریس و جانلانگ در سال ١٧٩٠ اولین سیستم تبرید مصنوعی را در انگلیس به ثبت رساندند. بعدها در سال ١٨٣٤ ، جاکوب پرکینز یـک دسـتگاه تبریـد دسـتی اختراع نمود که از «اتر» به عنوان سیال عامل در آن استفاده شده بود.

در سال ١٨٥١دکتر جان گوری که یک پزشک در فلوریدا بود ، اولین دستگاه تبرید را در ایالات متحده به ثبت رساند. وی از این دستگاه برای تولیـد یـخ بـه منظـور پـایین آوردن تـب بیماران استفاده میکرد.

 

در استرالیا در سال ١٨٦٠ دکتر جیمز هریسون دستگاه تبریدی اختراع نمود که سـیال عامل آن «اِتر سولفوریک» بود. در این دستگاه از ماشـین بخـار بـه عنـوان منبـع قـدرت بـرای چرخاندن کمپرسور استفاده شد. در همان سال اولین چیلر جذبی توسط یک فرانسوی بـه نـام «فرودیناندکار»ساخته شد و به عنوان اختراع ثبت گردید.

 

در سال ١٩٢٧ اولین یخچال جذبی اتوماتیک با نام تجاری الکترولوکس وارد بازار شد و اولین چیلر جذبی تجارتی در سال ١٩٤٥ به وسیله شرکت کریر به فروش رسید. در تبلیغات یخچالهـای تبریـد جـذبی از ایـن عنـوان کـه «شعلهای که ایجاد سرما میکند» استفاده شد. شاید در آن زمان درک این مطلب که سـوختن سوخت یا بخار آب ایجاد سرما کند کمی مشکل بود اما هم اکنون سیستم تبرید جذبی بـدلیل کمی مصرف برق آن و عدم استفاده از مبردهای فریونی در ابعاد وسیعی استفاده میشود. 

 

در زمان پیدایش صنعت تبرید، دستگاههای مورد نیاز حجـیم و گـران بـوده و رانـدمان زیادی نداشتند و میبایست فردی متخصص از آنها نگهداری مینمود. بـه همـین دلیـل تبریـد صرفًا به چند کاربرد بزرگ نظیر واحدهای تولید یخ، بـسته بنـدی گوشـت و یخچالهـای بـزرگ محدود میشد ولی این صنعت در عرض چند دهه به سرعت رشد نموده و بـه صـورت امـروزی درآمده است.

 

با پیشرفت روشهای تولید دقیق، امکان تولید تجهیزات کوچکتر با راندمان بیـشتر فراهم شد. این امر به همراه تهیه مبردهای بیخطر و اختـراع موتورهـای الکتریکـی بـا قـدرت کمتر، امکان ساخت واحدهای تبرید کوچـک را کـه امـروزه در کاربردهـای ینظیـر یخچالهـا و فریزرهای خـانگی، دسـتگاههای هواسـاز کوچـک و دسـتگاههای تجـاری مـورد اسـتفاده قـرار میگیرند را فراهم نمود به طوریکه هم اکنون کمتر خانه یا واحد تجاری را میتوان یافت کـه از یکی از انواع مختلف تبرید استفاده نکند.